032. Kaplanın İç Kanaması

.

Ruhumdaki inancın ellerinden gözlerin tutuyordu. Nefesin tutkunun yörüngesindeki şarkıydı. Şimdiki sessizlik beni yok ediyor. 

Aklımı kovalıyorum, var olmayan zincirlere vurmak için ışığımı. Ve yaşama olan arzularımın tahtını kırıyorum.

Bilebildiği kadarını herkes gördü ve okudu. Bilemedikleri tüm zorbalıkları şekilsizliğime uyguluyorum. Tanrı(ça) gibiyken kollarında kovulmuşa döndüm; cezam bir ömür...

#soma
.