.
Neden Soma?
Neden İşçi?
Neden Yoksunluklar Yoksulluklar?
Sesi kısılanlara yazı olmak için.
Dilini acıya yatıranlara tarih olmak için.
.
(Adnan Özyalçıner röportajından:
Ben anası babası okuma yazma bilmeyen bir ailenin çocuğuydum. Babam
işçiydi. Bütün çocukluğumla ilk gençliğim İstanbul’un kenar semtlerinden
birindeki bir işçi mahallesinde geçti. O mahalledekiler çektikleri
acıları derinden duyuyor, aralarında tartışıyorlarsa da ifade
edemiyorlardı. Hayalleri, düşleri, gelecek umutları vardı,
dillendiremiyorlardı. Edebiyat onların dili olabilirdi. Onun için
öykülerimde onlar vardır. Doğu Anadolu’yu görüp Kürtlerle
karşılaştığımda İstanbul’daki işçi kesiminin yoksunluklarıyla
yoksullukları onları da pençesine almıştı. Üstelik dilsizdi onlar bir
de. Konuşarak bile kendilerini ifade etme olanakları yoktu. Onların dili
olmak, yaşadıklarını, açıkçası yaşayamadıklarını anlatmak edebiyatın
işi olmalıydı. Onun için onları da dillendirdim.)