238. Ege

.

Beni hiç sormayan zamana kızıp Ege'ye döndüm. Ağrı gibi bir çokluk arayışıyla geceden sabaha yolda. Etrafta sinekler vızıldayıp uzaklardaki çocuk seslerine dokununca içimin boşlukları gençliğimi kovaladı. Uykusuzluklar ve yalnızlıklar şafağında. Hatıralarımda anlamını dolduramadığım her konuşmanın içini didik didik ederek. Ellerimde bir dokuma tezgahının ağır çekim çalışması; gözlerimde bir cenazenin ilerleyememesi. Sisli bir havada mikrobu solumak. Olmayışını kireçli parmaklarla madene vurarak. Tarihi bir ipucu yakaladım zeytinsizlikte. Gözlerin köklerime uzadı. Şehir sensiz kirli.

.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder