.
Yine o afili restoranın verandasında kahkalar atarken ben mutluyum pozlarının altında hissedilen derin çaresizlik.
.
209. Alıntı
.
"Bazı akşamüstleri oturur
Hikayeler yazardım
Deli gibi!
Ben hikaye yazarken
Kafamdaki insanlar
Balığa çıkardı."
Sait Faik
.
208. Büyü
.
Tanıyorum seni; küçücük bir çakıl taşını parmaklarının arasına alıp incelediğin günlerden...
Boş bir bahçenin tam ortasında durup ceviz yapraklarının rüzgarla çene çalmasını üşüyerek dinlerdin. O üşümeler seni büyütürken 'büyümek' aklına bile gelmezdi.
Seni hayalgücünün şiddetinden tanıyorum.
Sırtına astığın çarşaflarla ne kahramanları oynuyordun. Çıktığın sandalyelerin üzerinden sıçradığın anda savrulan pelerininin eteklerine ne umutlar doluyordu. İnsan kendinin bile kahramanı olamıyor aslında! Çarşaf yırtılıp oyun bittiğinde bunu anlamıyordun.
Yani şimdi hâlâ farkına varıyor musun bilmiyorum; en büyük mutluluğun bile içinde masum da olsa hüzünler saklı ya da günlerce süren kalp sıkışmalarının atomlarına ince ince sevinç damlaları yağıyor. Zamanın yaşamadığımız anları uçsuz bir boşluğa dönüşmüyormuş. O boşlukları
.
206. Teselli
Göze alamadığımız yakınlıklarımızla mı uzak kalırız hayatlarımıza yoksa göze aldığımız uzaklıklar mı bizi daha çok yakınlaştırır? Kafanız karışmasın ikisi de aynı şey.
İnsan, kendine yabancı olduktan sonra kime / neye yakın dursa yanında eğreti durur. Kişilik elbisesi üzerine dikilmemiştir çünkü, istemeden alınmış bir emanet gibi zorlama heveslerle taşır üzerinde. Kimi / neyi sevse elini yıkama ihtiyacı duyar. Tehlikelidir sözleri; siz duyarsınız lakin kendi duymaz. Siz, girdiğiniz her yolu düşene kadar koşarsınız hatta bazen düşeceğinizi bilerek koşarsınız. Kendine yabancı insanlar, baskın olumsuz ruhlarını size kabul ettirir, açmak istediğiniz kapıları kilitler. İçlerindeki uzaklıklarla nice yakın hayallerin ölümünü izlersiniz. Bazı duyguların tesellisi olmaz.
205. Alıntı
.
dün çözüldü ve gelecek bir balina sürüsüyle kıyıya vurdu
umay umay
(alıntı:twitter: @umay_umay)
.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)