270. Yut

.

Korkuyla uyanıp pencereden dışarı bakıyor. Plastik kahramanların düdüklü sesleri dört yanda. Birbirimize sarılamıyoruz gürültüden. N'olur susturun!

İş işten geçti yazıyor avucunda. Dünya ile alakasızlığı belli olan kasaba, kendini kemiriyor. Meyvesi dibine çöküyor belleğin.


.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder