153. Korku

.

Uzatmak senin elinde. Mesela bu konuşmayı, mesela bu geceyi, mesela yazdığın (aslında hiç yazmadığın) mektubu. Rezalet çıkarmaktan öte o anahtar parmaklarının arasında nedense durmadı. Nedense on yaşından beri taşımakla övündüğün tespih kadar bir gün olsun sahiplenmedin her gece yanına yattığın küstahlığı. Seni aldatıyorum ve hiç konuşmuyoruz. Elimdeki umutları önce dudaklarının arasında yakıp sonra vücudumda söndürdün. Yeterince iyi olsaydın korkum ölürdü. 

.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder