171. Hak

.

En sevdiğinden bahsederken nasıl da umutlu konuşuyorsun. Ağzın kulaklarına varıyor derler ya kabaca öyle. Hatta duaları bile anıyorsun bir cümle. Kendin için hiç dua etmezsin. En sevdiğinden bahsederken gözlerin parlıyor bak. Sarılmak, öpmek, koklamak... yani bir aşk için gerekli ne varsa, bir kalp için gerekli ne varsa her gün yapmak istiyorsun. Sonra korkuyorsun da. Çok normal. Artık yalnız olmadığını hissettiğin tek kişi O. Anne, baba, kardeş sevgisine, varlığına benzemiyor onunki. Kar yağarken sadece onu düşünüyorsun. Korkuyorsun onsuz kalmaktan. Onu sensiz bırakmaktan. Bu yüzden onunla iken zamanın en durağan olduğu şeyleri yapmayı seçiyorsun her fırsatta. Film izlemek gibi el ele veya başı dizlerinde. Çay içmek gibi karşılıklı göz göze uzun uzun. Adını an. Daha çok yaz. Yeşilliklerle yaz. Maviliklerle yaz. İşte yine umut geldi durdu dudaklarının ucuna. Seni seviyor O da. Bunu bildiğin için şarkılar söylüyor parmakların. Gözlerin yerinde duramıyor bunu bildiğin için. O da seni seviyor ve sen onun sevgisini sonsuza dek hakkettiğini düşünüyorsun. 

Hak et dostum... Sevdiğini sonsuza dek hak et. 

.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder