.
Nasıl zor en başa dönmek. Sıfıra vurmak dalga dalga. Uyanır uyanmaz gözlerinden başlayan çürümenin ayakucuna kadar yayılmasına engel olamamak. Nasıl zor her gün, insanların dış görünüşleriyle, şiveleriyle, inançlarıyla, doğdukları topraklarla alay eden çoğunluğun arasında yaşamak. Yediğini içtiğini paylaşanların bir de beğenmeyişlerini okumak. Dolabında sahip olduklarına burun kıvırıp başkalarının kıyafetlerine imrenişlerindeki kıskançlığa gömülmek. -ki yapıyoruz evet eleştirsek de yapıyoruz bunu, kendimize engel olamayışımızdan değil o moda, trend ya da adı her ne karın ağrısıysa ruhumuzu sattığımız kapital şeytanın uşaklığını iyi yapıyoruz.
Davranışlarımız değişti. Biliyor musunuz, evrime yeni bir halka koyduk. Maddi olan her şeyi tüketerek değerli olanı aramızda yok ettik. Sadelikle bayağılığı, kolaylıkla basitliği, alçakgönüllülükle sıradanlığı birbirine karıştırdık. İçi boş çoğulları nitelikli azlara tercih eder olduk.
Bütün bunları tekrar tekrar düşünüp yazdığımın da farkındayım. Unuttuğumuzun farkında olmadığımız için belki.
Önce insan olduğumuzu unutmayalım. Sanki, sonrası geçmeyecek ama kısa ömrümüzde bir nebze olsun hafifleyecek.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder