241. O

.

Bilmediği bir isimle seslendi kendisine doğru. Yine de gözlerini çevirip baktı. Karşısında dikiliyordu, elinde çiçeklerle. O'nu kıskanmadı, heyecanla bekliyordu adam, heyecanla sesleniyordu yeniden. Kimse böyle özlemle çağırmamıştı adını. Bütün bedenlerden ruhlardan duygu ve düşüncelerden sıyrılıp O olmak istedi. Sadece bu an için O olmayı diledi.

.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder