.
Bir şiir okuyorum... Bir öykü! (burayı sayı anlamında söylemedim yani önce bir şiir okuyorum sonra bırakıyorum dönüp bir öykü okuyorum anlamında) Hayal kurmak ne güzel!
Komedi dizisi izliyor yan komşu kahkahalarla gülüyor, adam kadın çocuklar. Bir şiir okuyorum. Uzak duygusallık diye geçiriyorum içimden. Şiir ne zaman elit oldu böyle. Öyküye dönüyorum yeniden güvercin gurultuları geliyor penceremin önünde; tam da bu ses diyorum dilimdeki. Herkes nasıl bir gurultuya benziyor. Yalnız, kendi kendilerini anlayan dilde...
.
