195. Adam


Bir sövgü bin ayıba bedel. Dilbilgisi kuralları kendiliğinden işler. Korkma dedin tanıştığımız günden beri. Bütün adamlığımla al yazmalarına tutundum. Yaralarımı sürdüm ellerinin ayetlerine. Madeni yeryüzüne çıkardı sana olan aşkım. O karanlık destandan, yemyeşil bir masal dizdim. Senin gölgene düşüremedim adamlığımı. Korkma dedin tanıştığımız günden beri.  Annenin dualarını ezberlettin bana. Çocukluğumda annemin çelik çomaklarımı aldığı saatlerde; yine. Sonsuz bir çınar gibi büyüdü ölüm, korkmuyordum zaten, sensiz kalmaktan korktuğum kadar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder