.
Baklava çalan çocuk, elleri arkadan kelepçeli. Bir mi iki mi tam anımsamıyorum şimdi; omzu tüfekli askerin yanında seyrediyor. İşkence, falaka, kırbaç... Ya o dört duvar arası koğuşlar. Yılmaz Güney'in filmi Duvar üzerime yıkılıyor.
O, o zamandı değil! Bugün, müşterilerinin artık patateslerinden yemek isteyen çocuk kanlar içinde. Yıllar burada sadece bir sayı, öylesine söylenen tekrarlanan semboller. Zihniyet ise kapitalizm kalesinde donsuz ve onursuz neferliğe devam ediyor.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder